Bəzən zəiflik tutar əlindən, sən ona "güc" adı verib sonuncu yarpağa çevrilərsən. Həyatdakı bütün mübarizələrinin yekunu-barı ağacdakı bu son yarpağı qorumaq olanların ürəyinə ağrını, ağacdan düşməklə saplayarsan. Bura qədəri onların gördüyü mənzərə. Özünlə qaldıqda isə əlindən tutan zəifliyin səninlə doğmalığı olduğunu hiss edərsən. Sən "güc"sənsə, o da "güc"dür, amma toxunuş həmişə birini birinci ayırır. Gücdən qopan güc isə zəifliyi böyüdür.
No comments:
Post a Comment