Sahiplenmekten hep kaçtım. Kimseye sahiplenmedim. Sana bile. Kıskançlığım hiç bi` zaman sezilmedi. Her kes kendi rolünü hayatımda önemsiz zannetti. Kimseye sahiplenmedim. Dikkatim kimseyi boğmadı. Ego`m kendimden başka kimseyi kırmadı. Kimse sesini duymadı onun. Kimse peşinde beni görmedi. Ama... Ama hatırana öyle bi` sahiplendim ki, kimse aklımdan alamıyor. Garip değil. Ben zamanlarını karıştırmış ve geçmişini geleceğinde, geleceğini bugünde kaybetmiş biriyim belki. Ama hatırana öyle bi` sahiplendim ki, bende bile çözülemez hale geldi. Hatırana öyle bi` sahiplendim ki. Yoksun, değil mi?
No comments:
Post a Comment