Əlinin çirkabın çəkdim üstümə,
Təki sən qüsursuz qal dedim, Həyat!
Palçıq da yaraşar gözəl bənzimə,
Bəxtimin naxşını çək dedim, Həyat!
Palçığın qidası oldu göz yaşı,
Sən görüb gözümün yaşın silmədin.
Ölənə qoydular mərmər başdaşı,
Diriyə yaşamın sirrin vermədin.
Şalvarın balağın qatlayıb dizə,
İstədin torpağı tapdayaq, Həyat!
Sən demə, fələyi göndərib bizə,
Dizimin taqətin alırdın, Həyat!
Cavana qəm yemə, yaşa deyirlər,
Deyirəm hər nəslin dərdicavandır.
Mən qoca demirəm, köhnə deyirəm,
Çünki hər qocanın ruhu cavandır.
Eskiden kış gelsin, kar yağsın derdim. Ama şimdi bir anlık dışarıda kalan, hani gaz boru hatlarının falan üzerinde sıcağı arayan insanlar aklıma gelince, bir anlık onlar için durumun hakikaten ağır olduğunu zannettim. Çünkü sabah bir kediye rastladım, kendine sıcak yer arıyor, fakat kazıdığı hiç bir yerde o sıcağı bulamıyordu.O yine kedi... Belki insanlar ona daha çok acır ve evlerinde bi` köşe ayırırlar. Gerçi insanın insana acımadığı uzun zaman oldu. Tüm bunları düşününce, kardan zevk almayı unutmaya başlamış mıyım? yoksa yaşlanıyor muyum?- soruları saldırdı bana....Acaip bi` duygu ve düşünce karışımı.
