Duydum ki...

Dünyada “hakikat” var, diye duydum,

            “Fanilik” sözünü kimse anmadı.

            Yalansız hırkaya girip büyüdüm,

            Doğrular söyledim kimse kanmadı.

            Yarına daha çok var, diye duydum,

            Bugün sen özgürsün, diyen olmadı.

            Dostun akrabanın kalbini duydum,

            Kendim de ordaydım, bilen olmadı.

            Hayattan şikayet var, diye duydum,

            Ağzımdan laf aktı, yığan olmadı.

            Acının sesini duydum da, kıstım,

            Mutluluk burdaydı, sayan olmadı.

            Büyük cümlelerin noktası oldum,

            Dünyanın sonunda gözüm olmadı.

            Tatlı rüyaların kabusu oldum,

            Gördüm ki, uykudan doyan olmadı.