Olur...Bəzən
dinləməyə doymadığın musiqidə tək rəqqas
özün olanda həyat başqa pəncərələri açıb ağlını qarışdırıb nə isə demək istəyir.Olur...Sən
də gördüklərinə cavab verməyə tələsmirsən,
mənzərəylə başını qarışdırırsan.Olur...
Olur ki, susmalı olursan, amma deməyə o qədər çox hissin var ikən, sözün olmur..
***
"Şah" əsərlər təhrif olunanda xoşum gəlmir,
ancaq bəzi əsərlər var ki, onlar yalnız təhrif olunduqdan sonra "şah"
olurlar.Təəssüf ki, zəmanəmiz əsərlərin önündən "şah"-ları götürməyə daha
çox meyllidir...
***
Bir gün iki ən yaxın dostuma eyni sualla müraciət
etdim.Biri məndən yaşca çox kiçik idi,cavabı da yaşına uyğun oldu.Biri məndən
yaşca böyük idi,cavabı isə özündən də böyük oldu.Etrafımda yaşıdım olmadığına
görə mən də öz yaşımı unutdum.Yaşca böyük dostuma inanıb,yaşca kiçik dostumun dediyinə əməl etdim.Unutduğuma
inandım.
***
Maddiyyatda izi qalacaq cinayətlər törədəndə insanlar
iz buraxmamağa chalışırlar.Yəni işlərini "təmiz" görürlər... Çox
maraqlıdır: ürəyimizi çıxarıb onlar cinayət törədən ərazidə göz önündə bir yerə
qoysaydıq, ona necə ziyan vurardilar? Məncə, iz qalar deyə ziyan
vurmazdılar.Ancaq gözə görünmədiyi halda
buraxdıqları izlərdən bixəbərdirlər...Hərdən bu dırnağarası canilərə yazığım və
gülməyim gəlir...
***
Yawadığı heçnə üçün peşman olmayacam demişdi özünə.Belə
də yaşayırdı.Ancaq hərdən düşüncülərə irəliləmək imkanı verəndə,üzülür.Peşman
olmadığı heçnə onunla deyil.Onda ancaq xatirələr var.Sanki yaranmaq üçün xatirələr
ondan sui-istifadə ediblər.İndi də var olmağa davam etmək üçün 'peşman olma' deyə aldadırlar onu...
***
Gözlədim, gözlədim, gözlədim.Təhrif etməyəcəyiniz nəsə
qalsın deyə gözlədim...Ancaq...Ancaq etdiyiniz təhrifləri müşahidə etməkdən
unutdum "gözləmə" rejimindən çıxmağı və bir də nə görsəm yaxşıdır? Mən
o rejimdən çıxanda artıq təhrif olunmuş bir mənzərənin parçasi idim....
***
Özümə xəyanət edib axmaq kimi görünməkdənsə, özümə sadiq
qalıb gözə görünmərəm...
***
Bütün cümlələrlə oynaya bildim, bütün sözlərdən
cümlələr hazırlaya bildim, təkcə üç sözu bir-birinə bağlayıb deməyi bacarmadım.
Getdikcə buna öyrəşirəm və hiss edirəm ki, həmişə hansısa qulağı bu cümlənin həsrətində saxlamış
olacam. Bu da "mən"liyimə qarışıb və mən o cümləni deməməyə
öyrəşmişəm. Odur ki, nə sən o sözü gözlədiyin üçün mənim digər cümlələrimin
ağırlığına döz, nə də mən o sözü deməyə məni daha da yaxınlaşdırarsan deyə səni meşğul
edim. Heyatımın səni qonaq etdiyi hissəsinə roman kimi yox, hekayə kimi
baxıram. Mən buna yüksək dəyər, sən isə buna qiymətsizlik kimi baxırsan.
Başqaları isə nağıl deyəcək. Amma şirin olduğuna göre yox, uydurma olduğuna görə...
***
Hər kəsin bir hekayəsi vardır: əgər parkda
sevgilinizlə sizə baxan göz varsa, demək ki , sizdə öz keçmişindən ya da görmək
istədiyi gələcəyindən kadrlar sezmişdir, əgər yolda gedərkən sizi geyiminizə
görə başdan-ayağa süzən biri varsa, demək
ki, özündə nəyi görmək istəyib, nəyi görmək istəmədiyinə qərar verməyə çalışmışdır, əgər siz onlardan birindən şəklinizi
çəkməyi istədikdə qəribə bir həvəzsizliklə buna razılaşırsa, demək ki, çəkdirdiyi şəkillərin
zibilqabına atılan qırıntılarını xatirlamışdır.Odur ki, heç kəsi "paxilliq
çəkir" deyə möhürləyib yanından özündenrazi ədayla keçməyin... Hər kəsin
bir hekayəsi vardır...
***
Hər kəsi başa düşən üçün özünü başa düşmək çətin
olur, çünki bütün hisslərdən və onların neticələrindən xəbəri olan insan üçün
öz içində yaşatdıqlarına ad verməyi onun davamli mübarizəsinə
səbəb olur. Özüylə davamlı mübarizə aparan insanın heç bir nəticəyə varmamasına səbəb hər kəsdə anladığı məqamların
çatışmazlıqlarıdır....
***
Her kesin ruhunda bir "sapıklıl" vardır.Sadece
biri diğerinin "sapıklığını" kendi sapiıklığının farkına varıb da değiştirmişken
anlar...En kötüsü, kendini unutur, karşısındakini kınar...
***
Biz insanlara aid "ölümsüz" heç nə yoxdu. Amma uşaqlıqdan eşidirəm ki , "
vaxtindan əvvəl" ölə də bilirlər.
İndi isə uşaqlıqda bu sözü eşidərkən dırnaqarası üzüldüyü m kimi üzülə bilmirəm...Yəqin
ki, o vaxtlar hisslərim böyüməmişdi, ağlım qidalanırdı.İndi isə hisslərim
qidalandı və böyüdülər, nəticədə ağlım onu böyüməkdə qınayaraq səni "öldürməklə"
daha da böyüməkdən saxladı...
***
Filmə baxıram və gözlərim dolur.Sebebini deqiqleşdirmədən
ağlayıram.Bəlkə orada uşaq ölür ona
göre.Bəlkə oradaki böyüklərin düşüncə və
hisslərinin boşluqlarının necə doldurulacağını bildiyim üçün.Bəlkə dəyişən hər
şeyin bir də heç vaxt əvvəlki kimi olmayacağını anladığım üçün.Bilmirəm.Bəlkə də filmə uşaq vaxtı baxıb daha tez böyümədiyim
üçün...
No comments:
Post a Comment