Çağırdım fikrimi gəl,dağıt mənim.
Fikrimin ən qara dumanıyam mən,
Yagış ol, dumandan tez təmizlənim.
Sevinc qırışların üzümə sən sal,
Kədərin qırışın qəlbimdən silim.
Mənim hekayəmi dünyaya səs sal,
Qoyma bu dünyanı günahkar bilim.
Görüm hər avazda mənim adım var,
Bilim bu dünyaya nahaq gəlmədim.
Görüm yad gözlərdə intizarım var,
Bilim bu ömrümü boşa sürmədim.
Eh! Yenə sarıldım özüm-özümə,
Özümdən qurtuluş yolu bilinmir.
Uzaqsan, yaxınsan bilmirəm amma,
Əllərim əlində buzun əritmir.
Bugünsən,sabahsan görmürəm amma,
Varlığın dünənin izin itirmir.
No comments:
Post a Comment