Artıq 10 ildir ki, aramızda olmayan əmim - General-mayor Fikrət Məmmədovun 09.12.2012 tarixində doğum günüdür(09.12.1961-15.05.2002). Bu şeir onun əziz xatirəsinə ithaf olunub.
Məzarı al qana boyayan, demə,
Al rəngli çiçəyin ləçəkləridi
Olaydım o çiçək, al qanlı ləçək,
Girəydim canına, şah damarına
Qaytaraydım səni öz həyatına,
Bir az gec düşəydi dən saçlarına.
Əridib gözündə donan yaşları,
Ananı acıdan qurtaraydım kaş.
Hər fəsli sərt qışa döndərən qəmin
Qəddar çomağını sındıraydım
kaş,
Sakitlik tapmayan iki insanın,
Təsəlli sözünə çevriləydim
kaş.
Daha sağsağanlar gəlmir
həyətə,
Gətirmirlər səndən xoş xəbərləri.
Ağacda bir qəfəs ola biləydim
Uçmağa qoymazdım bu elçiləri.
Atanın sinəsi bir sipər oldu,
Gözlədi gəlmədin, dərd
qubar oldu,
Yoxluğundan ödünc aldığı
qəmdən
Dözmədi ürəyi , dərbədər
oldu.
Sağ ikən şəninə sağlıq
deyənlər
Ata ocağından ayaq
kəsdilər.
Sənə sadiq olan “vəfalı”
kəslər
Sən yoxkən ünvanı tez
dəyişdilər.
Yatağın olubdur soyuq bir
məzar
Yorğanın qırmızı qızılgüllərdi.
Səni el-obana unutdurmayan,
Səni xatırladan xoş əməllərdi.
No comments:
Post a Comment